Ascents in Podlesice as Pink point

Epopeja (; generalnie jestem skłonny stwierdzić, że na tej drodze nie ma ani jednego metra „łatwego terenu” i trzeba się wspinać/trzymać/klinować od momentu podniesienia nogi z ziemi do wpinki do stanu… w każdym razie niezłe tricki tam trzeba odstawiać, prawdziwy Jastrzębnik (; bez patentów ta droga to rzadko obity kosmos, po wymyśleniu jak się tam poruszać nawet weszło dosyć sprawnie, choć na górnej płycie pot zaczął mi się wlewać do oczu (;

jestem gotów stwierdzić, że to jedna z najlepszych dróg o tej wycenie na Jurze, jedyny drobny minus to dolna sekcja z ostrymi chwytami, ale tak to jest wspinanie od dołu do góry, bardzo trickowe/patenciarskie, haczenie pięty za kant, stawanie „na niczym”, no cuda i wianki… przy czwartej wpince szedłem nieco z prawej, przy piątej użyłem jednego chwytu z lewej ściany – myślę że tymi patentami spokojnie ma z VI.4+/5

można by wręcz rzec, że są to dwie osobne drogi o zupełnie innym charakterze – najpierw fajna rysa z baldem na końcu (dosyć trickowym), potem półka na której można by zrobić piknik, a następnie pionowa płyta jak od linijki z kilkoma dalszymi i wybitnie koślawymi ruchami, przy czym początek jest po najgorszych stopniach jakie w życiu widziałem… o ile dół miałem „zacykany” tak że robiłem go ze skutecznością ~100%, tak góra była jak rzucanie monetą - zjedzie noga czy nie zjedzie? Finalnie gdy wreszcie wszystko zagrało wydało mi się w miarę przystępne, ale myślę że zasługuje na wycenę VI.5

kluczowy bald naprawdę trickowy (; całkiem fajne, ale ile się trzeba namęczyć żeby znaleźć te ustawienia i sekwencje, to masakra...

całkiem fajne, bo lekko przewieszone i po dobrych chwytach (; dwa baldy przedzielone łatwiejszą sekcją z dobrymi restami, generalnie wydało mi się przystępne po znalezieniu właściwej sekwencji na górnego cruxa - we wszystkich starych topo droga ma VI.4, więc moze to była bardziej adekwatna wycena?

tutaj dla odmiany absolutnie każdy chwyt jest jeszcze gorszy niż poprzedni i działa zupełnie inaczej niż się tego oczekuje, a stopni po prostu nie ma wcale (; urozmaicona, długa, trzyma od początku do końca i nie jest to żadna nowoczesna szemranka (;

VI.4/+

#2go taki balder, w sumie zbiera ~90% trudności z VI.4 obok, więc rzekłbym, że trudny, zwłaszcza po tym jak jeden kluczowy chwyt się nieco ukruszył (;

#FA projekt podarowany mi przez Przemka M. (; generalnie taki baldzik, zapewne zasięgowy, obicie dosyć „lotne”, warto też mieć kijka do pierwszej wpinki, bo start jest z dosyć wysoko położonej półki, a nigdy nie wiadomo co się może stać

#2go na wprost to chyba jakiś kosmos, więc poszedłem po prawej - w końcu ma być łatwo, skoro to VI.1 (;

niezły ten filar (; zrobiony bez czwartej wpinki i z klamkami na prawo od piątej wpinki, generalnie jest to ciąg kompresyjnych ruchów po w miarę dobrych oblakach, lecz po dosyć kiepskich stopniach

#2go techniczne skradanie, ciekawa sekwencja, teraz przynajmniej droga jest czysta (;

nowa droga Waldemara przy kancie, interesujące wspinanie, tylko jeszcze „trochę” brudna i zagloniona

#2go palczasty trzyruchowiec, raczej mocno parametryczny, do tego kluczowe chwyty pokryte wiecznie mokrym glonem

#2go ciekawa sekwencja po zestawie obłych dziur i krawądek

#2go jak się pójdzie tam gdzie należy, to spoko, choć ze słońcem świecącym prosto w oczy nie jest to takie proste (;

mocno przystępna propozycja, ja daję VI.5 (choć wypada wspomnieć, że „przystępność” jest tu trochę zależna od zasięgu), w każdym razie trzeba przyznać, że ruchy naprawdę rewelacyjne!

niezły hardcore [;